Drive & Ride dag 3

Blijft apart om met Koningsdag in het buitenland te zitten en er niets van mee te krijgen. Eens kijken of we vandaag er een momentje bij stil kunnen staan, want vandaag staat de Alpenroute op het programma en met temperaturen die tot boven de 20 graden kunnen oplopen een combinatie geprobeerd van zomerjack met winter onderkleding voor in de bergen. De zon schijnt al vol op dus direct na het ontbijt om 07.45 uur op de motor en op pad.

Via de Bleiberger Strasse bovenlangs Naturpark Dobratsch richting het westen gereden. Verder op de rustige Egger Landstrasse naar Hermagor. Nog niet veel verkeer gezien op de vroege zaterdag ochtend als ik aankom bij de Granitzenklamm. Hier wil ik de Egger Almstrasse naar de Egger Alm See rijden, maar het bord “Kein Winterdienst” voorspeld niet veel goeds. Uiteindelijk bij haarspeldbocht 12 de poging moeten staken op een lege straat vol met sneeuwresten en boomtakken. Jammer, maar uitzicht is gaaf en verder niemand in de buurt op deze smalle weg. Gekeerd en verder naar de volgende bestemming : Sonnealpe Nassfeld.

Dit zou moeten lukken, onlangs de hoeveelheid sneeuw, die er nog ligt volgens de webcam. Mooie route naar boven en zowaar nog 2 Nederlandse motorrijders met hun KTM motoren op dit traject. Hier was vooral de afdaling via de SP110 in Italië gaaf. Stuk smaller dan de andere kant en slechter wegdek. Aangekomen in Pontebba lijkt half Italië Koningsdag te vieren : vol met motoren en fietsers.

Verder via de SP112 om de Val Alba heen richting Chiusaforte. Extreem rustige weg en bij Aupa een paar mooie bochtencombinaties. Het station Chiusaforte ligt aan de Alpe-Adria fietsroute over het traject van een oude treinroute en het stations terrein is fraai heringericht. Binnen een VVV met café functie en in de vitrine huisgemaakte sinaasappeltaart gespot. Even lekker relaxen op het voormalig perron met een vleugje oranje gevoel.

Verder gaat het aan de overkant van Chiusaforte, namelijk via de Sella Nevea (met haarspeldbochten in tunnels) en de Passo de Predil naar Slovenië. Onderweg veel restanten uit de fontlinie van WW1. Het idee was nog om een stukje weg 902 op te rijden richting Mangart, maar de weg was op het kruispunt al afgezet, dus verder op de 203 richting zuiden. In Kobarid bij de Napoleonsbrug over de Soca even uitgerekend of rijden via de Grenzkammstrasse tussen Italië en Slovenië nog een optie was qua tijd.

Helaas te veel gestopt om foto’s te maken, dus stukje terug gereden en via het Soca dal richting de Vrsic pas met zijn 50 haarspeldbochten. Hier maar een paar motorrijders tegenkomen en een enkele auto. Bovenop lag nog 1 meter sneeuw en aan de noordelijke kant de beruchte kinderkopjes in de bochten, waarover het smeltwater liep, dus met gepaste snelheid en voorzichtigheid afgedaald en de gaten in de weg ontwijkend. De Russische kapel zat nog verstopt in de sneeuw, dus die ook niet kunnen bereiken, maar uitzicht maakte veel goed.

Kransjka Gora snel achter me gelaten, want hier was het heel druk met toeristen en via de Würzenpas weer terug naar Oostenrijk. Nu even wat tijd over om in Villach bezoek te gaan bij een vriend uit de Scania tijd, te tanken en een hapje te eten bij motorrestaurant Racer’s. Maar dat waren er meer van plan, dus terug naar het hotel na een mooie tour.