Onderweg met Jacobus dag 17

Groter kan het verschil met de toeristen en drukte in Ronda niet zijn vanochtend. Totale rust in het nationale park en enkel Spanjaarden in het hotel. De Harley Davidson rijdende receptionist gaf me gisteren de tip om de A-319 vroeg op de ochtend helemaal af te rijden door de nationale parken Sierra Cazorla, Seguras en Las Villas. Sinds een aantal jaren een groot natuurgebied, maar ik moest wel voorzichtig rijden vanwege de wilde dieren. Overigens snapte hij ook welke kamer hij me toebedeeld : op nog geen 20 meter van de motor !  Vergeet de lijst met dieren op en langs de weg van de afgelopen weken. Op 1 ochtend meer gezien dan 2 weken bij elkaar : volop reeën , twee herten, lammergieren, eekhoorns en waarschijnlijk in de verte één lynx ( voor een kat was deze een maatje te groot).  Onwaarschijnlijk gaaf en vreemd dat je hier in Nederland nooit iemand over hoort. Voor mij 1 van de absoluut onverwachte hoogtepunten van deze toer. Daarna een toeristische route door Andalusië gereden. Per ongeluk terecht gekomen in Villarrodrigo. Vreemd vond ik dat ik het dorp inreed langs een hek, maatje extra sterk en verankerd in de weg. Kon overigens ook alleen via die ingang er weer uit. Navraag bij een auto met luidspreker leerde me dat er komend weekend een stierenrace (sentir taurino) in het dorp is en je kon gokken op de winnaar, vergelijkbaar met de activiteiten in Pamplona. Verder gereden via de eindeloze vlakten van Castilla en Leon naar Campo de Criptana met de bekende windmolens uit de verhalen van Don Quichot en Sancho Panza. Wonderbaarlijk genoeg geen bussen en slechts een paar toeristen. Nog even een pauze ingelast vanwege de temperatuur bij een typisch chauffeurscafe verderop : tanken, cafetaria en een bar met volop rotzooi ervoor. Laat in de middag weer de drukte in van Cuenca en nu weer in een Paradores voor toeristen. Voordeel is wel dat ik op een schappelijke tijd eindelijk een heerlijke biefstuk kan eten.