Onderweg met Jacobus dag 14

Vandaag voor het ontbijt om 7.00 uur met een lunchpakketje en zonder bagage vertrokken om het 2e doel van de reis te doen. Eerste keer met motor in Afrika en op bezoek bij het zuidelijkste puntje van Europa in Tarifa. Dit keer plan V uit de kast gehaald bij het rijden in het donker en ochtendgloren. Eerdere keren 2 keer een ree en 1 keer een vos, die een zelfmoord poging ondernamen met de motor. Bij plan V een snelle vrachtwagen opgezocht en hierachter blijven rijden. Ging perfect, want op de A-381 door het Nationaal Park Los Alcornocales niks gezien of geraakt. Wel weer heftige tegenwind, maar ruim op tijd voor de snelle catamaran veerboot Avemar Dos, die me met een snelheid van maximaal 65 km/h binnen het uur naar Ceuta in Afrika zou brengen in Algeciras aangekomen. De heftige wind recht op de boeg in combinatie met de stroming bleek niet de beste combinatie voor een rustige overtocht. Na 15 minuten varen 2 keer een full-strike in de bar tegenover mij. Alle blikjes en flesjes volledig uit de stelling doordat de catamaran met volle snelheid in een hoge golf dook. Acute paniek, noodstop en bemanning bezig alles op te ruimen en op het autodek controle of alles nog op zijn plek stond. Daarna moest iedereen verplicht zitten en mocht niemand zijn plaats meer verlaten. Veel passagiers waren niet blij met deze “kermisattractie” en alle spuugzakjes waren na afloop op. Na aankomst in Ceuta bleek de motor het overleeft te hebben, maar er was nu een nieuwe uitdaging. Door de motregen waren de straten veranderd in ijsbanen merkte ik bij de eerste rotonde. Compleet gekkenhuis in Ceuta: overal scooters, motoren brommers, die zich niks van verkeersregels aantrekken. Auto’s die net zo rijden en een spekglad wegdek. Als eerste de stad uit en rustig naar de Marokkaanse grens gereden om te genieten van het uitzicht bij de toren van Isabel II. Onvoorstelbaar veel kazernes met militairen en alle soorten politie gezien: guardia civil, policia local, policia portuaro, douane aan de grenzen. Daar wordt je als asielzoeker niet blij van. Toen ik een beetje in mijn ritme kwam terug de stad in om te gaan eten bij een goed aangeschreven tapas restaurant en nog een kleine stadsrondrit gemaakt. Nog even getankt voor het belachelijk lage tarief van € 1.32 voor een liter E98. Daarna gekeken of ik een boot eerder kon nemen en zowaar om 16.00 uur met een conventionele veerboot terug. Gelukkig niets mee, want de controle’s aan de binnengrens van Spanje zijn redelijk absurd : paspoort, drugshonden, reden van bezoek en voertuig scan. Voor mij werd een auto positief getest, dus met zware vertraging verder naar het monument dat de grens aangeeft tussen Middellandse Zee en Atlantische Oceaan, op het zuidelijkste puntje in Tarifa. Paar mooie foto’s kunnen maken daarna terug naar het hotel in Cadiz. Deze enerverende dag eindigde om 20.00 uur. Wil ik morgen via dezelfde weg nog een keer naar Gibraltar ? Nee, het kost veel tijd en is compleet hektisch om in de bebouwde kom rond te rijden. Lekker uitslapen en binnendoor naar Ronda, dacht ik maar.