Onderweg met Jacobus dag 13

Vandaag weer een bijzondere dag mee gemaakt, maar ik begin met gisteravond. Bij de wandeling in Zafra zag ik dat in een nabijgelegen park een fietsmanifestatie werd gehouden in samenwerking met het Cruz Roja Espagnola, oftewel het Spaanse Rode Kruis. Voor het hotel stond nog een patiënt met een verzwikt rechter achter knipperlicht. Vanochtend na het ontbijt was Bumblebee aan de beurt en is de steun en lens voorzien van de nodige Leukoplast. Mocht de rol zelfs meenemen mocht de patiënt nog klachten krijgen en dat alles voor niks ! Eerste deel van de route ging over de A-461, die ik ook ergens in de voorbereiding in een motorrijders forum had gevonden. Mooie doorlopende bochten en dat kilometers lang. Verhouding auto’s:motorrijders vanochtend 20:80. Meer motorrijders op dit stuk gezien dan de hele vakantie tot nu toe. Groepen, individuen, racers, toerrijder, van alles. Onderweg kwam ik door een dorpje Minas de Riotinto. Alsof je door de Hoogovens rijdt, overal mega dempers, grijpers, transportbanden, etc. Mooi uitzichtpunt gevonden en daar wat foto’s kunnen maken van de mijnactiviteiten. Net toen ik klaar was kreeg ik gezelschap van een motorclub met hetzelfde idee. Buitenlandse toeristen, laat staan Nederlandse motorrijders zijn heel zeldzaam hier, vertelde een rijder. Het weer was inmiddels omgeslagen van lekker warm naar verzengend heet en boven de 30 graden. Het volgende doel was El Rocio aan de kust. Dit naar aanleiding van een opname van Ilja Gort bij het rondgaan van de Maria met Pinksteren uit de plaatselijke basiliek. Even niet stil gestaan bij het feit dat het zondag was. Kortom veel strandverkeer, al dan niet onderweg naar de camping en een volle betaalde parkeerplaats in El Rocio. Dit is een walhalla voor offroad rijders, want geen enkele straat is hier verhard, alleen maar mul strandzand. Via een omweg in het centrum gekomen en me vergaapt aan de bewoners onderweg met paard (en wagen) en een bijzondere processie. Toch verder hier geen offroad motor gezien. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat het rijden hier ook wel heel uitdagend was, maar niet gevallen (door de offroad motortraining van Arnold waarschijnlijk). Vanwege de tijd en de verder stijgende temperaturen het laatste stuk naar Cadiz via de Autovia gereden. Bovendien stond er een forse zijwind over de kale heuvels, wat ontspannend motorrijden ook niet leuker maakt. Dit keer een hypermoderne paradores aan de kust, waarbij je verlichting, deuren, airco allemaal met een chipkaart moet bedienen, wat wel grappig is. Morgen naar het zuidelijkste puntje van Europa. Heb er zin in !