Noordkaap dag 18

Vandaag de tweede ongeplande dag in het hotel in Lillehammer. Een echte regel- en regendag.

Het hotel in Oslo moet worden geannuleerd, daarvoor in de plaats komt de 2e dag hier. Dat blijkt allemaal nog niet zo eenvoudig, maar is toch uiteindelijk gelukt zonder extra kosten.

Motor heeft inmiddels een nieuwe achterband en moet worden opgehaald bij de dealer 5 kilometer verderop. Daar nog even de schade aan de oude band bekeken. Ze hadden dit nog niet eerder gezien : draad van karkas was waarschijnlijk door een steen beschadigd en de losse ijzerdraden hadden de binnenband geperforeerd op 3 plekken.

Planning van route ook een beetje omgegooid voor morgen, omdat ik in verhouding nu noordelijker vertrek.

Op zo’n reis maak je natuurlijk veel mee. Omdat er verder niet veel te melden is misschien leuk om 2 anekdotes te schrijven.

Bij de Fins/Russische grens bij Imatra word ik aangesproken door de Finse grenspolitie. Of ik plannen had om naar Rusland te rijden ? Niet direct. Kon ook niet want de grens naar Rusland zat dicht vanwege Corona en de EU sancties. 
Waarop ik vroeg hoe dat dan zat met die Russische vrachtwagens op de parkeerplaats verderop. Dat waren vrachtwagens met documenten van de KGB met daarin spullen waar absoluut de Russische regering behoefte aan had, antwoordde de grenspolitie agent met een knipoog. De Finse politie mag hier verder niets mee doen.

Op 1 van de veerboten naar Tromso wordt ik aangesproken door een ambtenaar van de plaatselijke RDW (Statens Vegvesen) over de bijzondere motor. Hij vraagt of de verwarmde kleding en de kleine accu het aankunnen bij de kou. Waarop ik hem antwoordde dat ik geen verwarmde kleding aanhad. Verbazing. Maar toch wel verwarmde handschoenen ? Nou, nee… Verwarmde handvaten dan misschien ? Nou, ook niet. Met het negatief beantwoorden van al die vragen groeide zijn ontzag voor mijn rit.

Morgen weer een nieuwe episode op deze blog.