Berlijn Bring Mich Wieder nach Hause dag 4

Afgelopen nacht 3 keer wakker gewest met steken onder mijn borstkast en een opgeblazen gevoel. Maar in de ochtend geen klachten meer en na een klein ontbijt alles ingepakt om weer terug naar huis te gaan. Mijn vrouw vertrok eerder om met de vroege IC vanaf Spandau weer terug naar Almelo te reizen en ik ben om 07.30 op pad gegaan.

Veel ingaand verkeer richting Berlijn, maar richting Gardelegen weinig drukte en mooi kunnen toeren over smalle wegen. Vooral de natuurgebieden Westhavelland en Uchtspringe met veel bossen en mooie wegen er door heen waren genieten. Gedurende dag werd echter de buikpijn weer erger en na een laatste stuk over gravelwegen in de buurt van Papenteich en de rit langs Autostadt in Wolfsburg besloten om de rest van de tour maar zo snel mogelijk naar huis te rijden.

Onderweg nog even getankt en daarbij maar even gestrekt op een muurtje gaan liggen om de pijn te ontlopen. Maar veel beter werd het er niet van. En uiteindelijk in de buurt van Osnabrück was de batterij helemaal leeg en de pijn ondraagbaar. Een SOS signaal naar het thuisfront gestuurd en om 18.45 uur werd ik daar afgehaald. De motor werd terug gereden door een vriend van mijn dochter en ik gestrekt richting de huisartsenpost. Nog even moeten puzzelen welke grensovergang door de boeren niet geblokkeerd werd maar uiteindelijk laat op de avond geëindigd op de spoed eisende hulp van het ziekenhuis in Almelo met wederom een ontstoken alvleesklier.

Zo kreeg de titel van deze missie een nieuwe betekenis ....